بنام خدا
چه کسی به داد پارک ملیمان باید برسد |
● |
پرندگان مهاجر «بوجاق»، با زبالهها همنشین شدهاند |
خبرنگار امرداد- آفتاب یزدانی :
پرندگان مهاجری که بیگمان سدهها است که پارکملی بوجاق و تالاب بوجاق را بهعنوان مقصد کوچ خود برگزیدهاند، گویا باید این خانهی خداداده را به زبالههای شهری بندر کیاشهر بدهند.
پارک ملی بوجاق در بندر کیاشهر، گویا زبالهدانی این شهر است، پیرامون این پارک، پر شده از زبالههایی که نهتنها بوی گندش، فضای پارک را پر کرده بلکه، آفتی است به جان این پارک که روزی، زیباییاش، زبانزد بود.
اینگونه که پرندگان مهاجر در زبالهها میلولند، گردشگران و بازدیدکنندگان، از خود میپرسند مگر این پارک ملی نیست؟ مگر زیر نظر و تحت حمایت سازمان محیطزیست نیست؟ مگر میتوان با بودن چنین سازمانی، حریم این پارک با آلودهترین تولیدات بشری، آلوده شود. همان پرسشهایی که رامین محمدیان در دیدارش از این پارک ملی از خود پرسیده بود. عکسهای او گویای رخداد ناگواری است که برای این ثروث ملی، افتاده است.
زبالههای رها شده در حریم تالاب، از نقض حریم تالاب خبر میدهد، کاری که برپایهی قانون کشور، یک بیقانونی به شمار میآید.
تالاب بوجاق سالانه میزبان هزارن قو از جاهای سردسیر جهان بهویژه سیبری است، پرندگانی که بیگمان اکنون به آلودگیهای گوناگون، دستکم به آلودگیهای زبالههای بیمارستانی شهر کیاشهر، مبتلا شدهاند.
این گستره که عنوان نخستین «پارک خشکی – دریایی ایران» را به خود ویژه کردهاست، در بندر کیاشهر در 20 کیلومترى آستانهی اشرفیه در خاور(:شرق) استان گیلان است و سه هزار و 250 هکتار گستردگی دارد.